با آنلاین شدن کلاس‌ها، نسبت به درس بی انگیزه شدم

سوال:

دانشجوی یک رشته فنی هستم و با این وضعیت دانشگاه‌ها که بیشتر کلاس‌هایم به صورت آنلاین برگزار می‌شود، چیزی که به درد آینده کاری‌ام بخورد، یاد نخواهم گرفت. به نظرم دارم عمرم را هدر می‌دهم. نگران آینده هستم. پدرم هم بازنشسته است و پول زیادی ندارد. چه کنم؟

پاسخ:

مخاطب گرامی، قبل از هر چیز این نکته را فراموش نکنید که این دوران گذراست و دوباره به روال زندگی عادی برخواهیم گشت پس امید خودتان را حفظ کنید. شما باید مطمئن باشید که با مدیریت نگرانی‌تان، آینده بهتری در انتظارتان خواهد بود. در ادامه، چند توصیه به شما دارم.

رویاهای‌تان واقع‌بینانه است؟

برای داشتن امید به آینده، ابتدا باید مطمئن شوید که رویا و چشم‌اندازی که برای آینده دارید، واقع‌بینانه است یا خیر؟ داشتن رویاهایی غیرواقعی موجب می‌شود که خیلی بیشتر و غیر منطقی احساس ناامیدی کنید. به رویایتان برای زندگی فکر کنید و بفهمید که آیا چشم‌انداز و رویای شما واقع‌بینانه است؟ اگر چنین نیست، باید تغییراتی در آن ایجاد کنید تا دستیابی به آن امکان‌پذیر شود. برای نمونه، تصور کنید که رویای شما این است که امروز یک خودروی شاسی بلند یا خانه بخرید. خب با توجه‌ به شرایط فعلی‌تان که  مطرح کرده اید ، چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. در این حالت، باید به اهدافی بپردازید که با شرایط زندگی فعلی شما، ارتباط بیشتری دارد.

هدف شغلی‌تان چیست؟

گفته‌اید که دانشجوی یک رشته فنی هستم و به دلیل آنلاین شدن کلاس‌ها، چیزی که به درد آینده کاری‌ام بخورد، یاد نخواهم گرفت. نکته دیگر، تعیین هدف‌‌های شغلی است که برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کنید. پس از ایجاد رویایی برای آینده‌تان، اهدافی را هم برای خود تعیین کنید. اهداف شغلی شما باید از چهار  ویژگی‌ برخوردار باشد تا احتمال دستیابی به آن‌ها افزایش یابد: ۱-  مشخص: یعنی باید واضح باشد و اهدافی گسترده یا مبهم نباشد. مثلا این‌که بگویید می‌خواهم شاغل شوم، هدف درستی نیست. ۲-قابل سنجش: یعنی باید قابل اندازه‌گیری و سنجیدن باشد. ۳- عمل‌گرا: یعنی باید بتوانید به طور فعال، برای رسیدن به آن ها عمل و کنترل‌شان کنید. ۴- مقید به زمان:  یعنی باید برای اهداف خود آغاز و پایانی مشخص در نظر بگیرید تا رسیدن به آن ها آسان‌تر شود.

توانایی‌هایتان را باور داشته باشید

برخی افراد، امید به آینده ندارند  زیرا حس می‌کنند که توانایی انجام هیچ کاری را ندارند. اگر دچار این نوع از نا امیدی هستید، فهرستی از تمام توانایی‌ها و دستاوردهایتان تهیه کنید. این فهرست را بخوانید و برای این ویژگی‌های مثبت، به خود تبریک بگویید. اگر گاهی اوقات، کمی خودتان را تحسین کنید، می‌توانید امید به آینده را در خودتان تقویت کنید. در ضمن انجام کارهایی که از آن ها لذت می‌برید، به شکل‌گیری حس امید به آینده در شما کمک می‌کند. با شرکت کردن در فعالیت‌هایی که شما را شاد می‌کند، حس قوی‌تری از هدف، در شما ایجاد می‌شود. اگر نمی‌دانید چه فعالیت‌هایی بیش از همه، شما را شاد می‌کند، برای فهمیدن آن، کارهای جدیدی را امتحان کنید. برای نمونه می‌توانید در یک کلاس آموزشی شرکت کنید، ورزش جدیدی را امتحان کنید، مهارت جدیدی را یاد بگیرید یا سرگرمی تازه‌ای پیدا کنید.

با استادان تان در ارتباط باشید

به عنوان نکته پایانی از شما می‌خواهم که دغدغه‌تان را با یک یا چند نفر از استادان تان مطرح کنید. قطعا آن‌ها شما را راهنمایی خواهند کرد تا دستاوردهای بهتری از این شرایط آموزشی داشته باشید. این  مشکل مختص شما نیست و همه دانشجویان با آن درگیر هستند بنابراین تلاش کنید تا با  کمی خلاقیت و مشورت گرفتن،  آن را مدیریت کنید.

نویسنده : دکتر سیدعلی ظریفی | روان‌شناس